Styl życia. Polowania

Życie towarzyskie było wpisane w kulturę ziemiańską, a każde dziecko od małego przebywało w licznym gronie, ucząc się ogłady i sztuki konwersacji. Utrzymywano regularne kontakty z okolicznymi dworami, przyjmowano także miejscową inteligencję, urzędników, oficerów ze stacjonujących w pobliżu jednostek wojskowych i przedstawicieli duchowieństwa. Było to szczególnie ważne w XIX w., gdyż ziemianie stworzyli sieć kontaktów pomiędzy poszczególnymi zaborami, co umożliwiało integrację narodową społeczeństwa w okresie niewoli. Omawiano sprawy gospodarcze, nowinki ze świata polityki. Poza tym grano w karty, szczególnie w brydża, grano na fortepianie, odbywano przejażdżki konne, uprawiano sporty, spacerowano po parku, a latem organizowano pikniki. W okresie karnawału chętnie urządzano bale lub wieczorki taneczne. Szczególnie celebrowano święta oraz wszelkie uroczystości rodzinne, jak wesela, chrzciny, pogrzeby, osiągnięcie pełnoletniości. Boże Narodzenie i Wielkanoc obchodzono bardzo okazale i w licznym gronie. Dużą wagę przykładano do spraw kulinarnych. Posiłki celebrowano — trwały długo i składały się z mnóstwa potraw. W wielu dworach prowadzono księgę gości, w którą wpisywali się oni podczas pobytu, sławiąc gościnność i atmosferę ziemiańskiej siedziby.

Ulubioną formą spędzania przez mężczyzn wolnego czasu było polowanie. Sprzyjały temu zarówno posiadanie własnych terenów łowieckich, jak i wielowiekowa tradycja polowań. Każdy mężczyzna był obyty z bronią palną i zasadami łowiectwa, a opowieści myśliwskie były nieodłącznym elementem wszelkich spotkań towarzyskich.